Contigo, mi vida
quiero vivir la vida
lo que me queda de vida
Assinar:
Postar comentários (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
(hai medo)
Quen son
Iso, glosas
Este blog pronúnciase
con gheada e seseo
con gheada e seseo
vou mandar unha carta...
outras cachas
hai+cus
- Arredemo
- As crónicas prusianas
- As túas balas
- Blogaliza
- Brétemas
- Cabrafanada
- Depósito
- Galiza Indymedia
- Noites de Lúa Neghra
- O Leo i Arremecághona!
- A pícara de Allegue
- Cinema Friki
- De paso
- Derd'eiquí
- Fabas contadas
- Nubosidade variábel
- O fotoblog de kate
- Ovnis e isoglossas
- Paraxe do incordio
- Toxos e mimosas
hai+cus vellos
caca+cu+peido+pis
pegado ao seu cu
pozo negro
-
▼
2006
(117)
-
▼
maio
(14)
- Cambio de secuencia
- E lo' que, eh?
- Fracaso normalizador
- Parábola lingüística IV
- Ex-fumador
- Día das Letras 06
- Parábola lingüística III
- Suspiros de Kaña
- Endodighlosia
- Parábolas lingüísticas II
- D'ho(u)x nun ano
- Parábolas Lingüísticas I
- Dobre unissonans. Cántiga de Amigo
- Dobre unissonans. Cántiga de Amiga
-
▼
maio
(14)
4 comentários:
O amor como seguro de vida. Que cousa tan terrible!
Carallo, moito estuda...
;-D
É que lle NOS veñen aí as opos e hai que mirar de venderlles a moto aos teenaghers que ben habían poder ser a nosa clientela. ;-) E xa teño outro exemplo pensado que respecta o principio da paridade.
temazo.
e eu chamándolle rima perfecta. vou suspender ;)
Postar um comentário