Non a de a acadar
senón a de ir
felicida(n)dando
Assinar:
Postar comentários (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
(hai medo)
Quen son
Iso, glosas
Este blog pronúnciase
con gheada e seseo
con gheada e seseo
vou mandar unha carta...
outras cachas
hai+cus
- Arredemo
- As crónicas prusianas
- As túas balas
- Blogaliza
- Brétemas
- Cabrafanada
- Depósito
- Galiza Indymedia
- Noites de Lúa Neghra
- O Leo i Arremecághona!
- A pícara de Allegue
- Cinema Friki
- De paso
- Derd'eiquí
- Fabas contadas
- Nubosidade variábel
- O fotoblog de kate
- Ovnis e isoglossas
- Paraxe do incordio
- Toxos e mimosas
hai+cus vellos
caca+cu+peido+pis
pegado ao seu cu
pozo negro
-
▼
2005
(59)
-
▼
novembro
(21)
- Política lingüística
- Dicionario Bilingüe da Real Miñabuela
- Dicionario da Real Miñabuela
- Non se preocupar
- Anagnórise
- Novembro
- Fraseoloxía cueira
- Eu fui em Portugal
- Ti, rapás/asa, es mundial!
- Kafka, fillo da emigración
- Tarantino, fillo da emigración
- Robert de Niro, fillo da emigración
- Vai a lúa para arriba
- Consello de Pavese
- É matemático
- Felicidade homérica
- Dublogs sentidos
- A tía Felisa dixit
- Sistema vintesetimal
- Reghate
- Cinema galego (de vaqueiros)
-
▼
novembro
(21)
2 comentários:
Cando emprendas a viaxe, pide que o camiño sexa longo, pleno de aventuras e descubrimentos.
Que sexan moitas as mañás do verán
nas que aportes en peiraos descoñecidos.
Ten sempre Itaca na memoria.
Chegar alí é a túa meta,
mais non lle metas premura á viaxe,
mellor que se estenda longos anos,
e na túa vellez aportes á illa
con todo o que gañaches polo camiño
sen agardar que Itaca te faga rico.
Xa che fixo o seu agasallo: a viaxe.
Sen ela non terías botado a andar.
E non che pode dar cousa ningunha máis.
Aínda que a atopes pobre, non te vai enganar.
Rico en saber e en vida, como voltaches,
comprendes xa que significamos @s Itacas.
(perdón a Kostantin Kavafis, pola desfeita)
De desfeita nada. Gústame o verbo "aportar" e a versión libre do final. :-***
Postar um comentário