...e nestes momentos, un bo terreo onde invertir e especular na desfeita urbanística, agora que o Mediterráneo xa é un cadavre broslado de horríbeis edificios de formigón...
Un bo inimigo é alén de interesante, un bo estimulo creativo. De odiar a amar hai pequeno treito, aliás. Nembargantes, prefiriría pescar á amada con tódalas súas impericias... xD
48 cm segundo os dotes de cálculo da Lúa Neghra, aínda que non me acordou pedirlle na finde a fita métrica á miña nai (modista) nin aínda dei mercado unha. Así que, sentindo moito non coñecer a túa versión analóxica o sábado, se non hai novedá ghíate polo cálculo lunar. ;-)
¿Ai si? ¿Conozo a Lua Negra? Pois son o primeiro en enterarme... É o que teñen as anonimias cibernéticas. Sempre me pasa o mesmo -tamén na vida real-: a xente (re)coñéceme a min, eu non (re)coñezo a ninguén... :P
Vaia vaia vaia! Así que estamos máis preto do que pensabamos, Fra Vernero. Como é a cousa, musgallo? Coñecémonos mutuamente ou el coñéceme a min e a min pode que me soe... Adiar adiaremos, pero eu non aghuanto máis sen termos esa confraternización de blogheir@s que nos permita poñérmonos cara... Que intrighada me tedes, ghasús!
Vaites... así que estiveche poña mañá en filoloxía e non me avisas... Moi ben... xD Estouche ben intrigado. Xa che arrincarei con métodos inquisitoriais as personalidades segredas das superblogueiras... ¿Quizaves eses reparos que dis son os que levan a que nunca deixes nada escrito no meu blog, trasno? xD
Musgallo, Musgallo,¿como vas saber quen son se non son ninguén? Bueeeno, practicamente ninguén. Moitas veces teño que armar un escándalo na cola do peixe para que non me asoballen as señoras (non me ven). Vouche dar pistas: tomei un café e fun á biblioteca a mirar o número 23 de Dorna (a entrevista de A.R. a L.P, concretamente).
Acabáronse as empadas e murchou a cuchipanda... isto non é serio... e mira que había bo tempo ho! ;P Musghallo ben se ve que cagha por ela pero... muller, tampouco hai que ir en pelotas para que che dea tanta verghoña, hou,(iso se che dá verghoña ir en bolas...). Vós dirés, que isto xa non ten traza e a tal hora o arrós con berberechos ía preparar o sábado terei que comelo eu só... buaaah, ñam, ñam, ñam... Pois perdés *Una paloma blanca*, *la heroína*, e outros grandes ghits de gasolineira...
Aquí estou, ho. A ver, a cuchipanda pa ser cuchipanda ten que ser cos/as máximos/as posibles. Ademais hoxe (xoves) o tempo vén avesío e dáme a min e a P-man (Weather's man, diormí sempre marra) que vai estar malo pó sábado-pasado-mañán. Así que adiade vós que a min dámevos a risa. A próxima finde non podo, tería que ser pa dentro de 15 días. Por certo, Suroeste, e o domingo 19? Val dicir, ¿pasado pasadomañán?
Eue, vouche confiar os meus contratempos: despois dun ano agardando por uns obreiros que me reconstrúan os pendellos do curral, chegaron avisando dun día para outro esta semana. O normal. O caso é que agora é urxente poñer orde no caos e, como sabes unha noite no muíño, unha noite non é nada....un fin de semana enteiro esa si que é muiñada.
Musgallo: non creo unha palabra do que dis, pero é máis, se fose certo que andas así perdendo o tempo en xogar ó escondite, enfín! Á Fac hei volver, cando queiras convídote a un café. Bicos nas vosas sete vogais tónicas.
17 comentários:
...e nestes momentos, un bo terreo onde invertir e especular na desfeita urbanística, agora que o Mediterráneo xa é un cadavre broslado de horríbeis edificios de formigón...
Un bo inimigo é alén de interesante, un bo estimulo creativo. De odiar a amar hai pequeno treito, aliás. Nembargantes, prefiriría pescar á amada con tódalas súas impericias...
xD
Mudan as modas pero non mudan os modos.
Castelao tiña moitas virtudes, pero a de bon pintor non era, penso eu... A crítica tan áceda das súas caricaturas e marabillosa.
unha aperta
Ai, a poesía...
Vistas as acepcións máis recentes e/ou contemporáneas da palabra "poeta", antes déixome esfolar, Musgallo. ;-)
por isso combén ter um olho engaiolando ao demo e oitro turrando do anxo, viva o país dos virolhos.....!!!!
48 cm segundo os dotes de cálculo da Lúa Neghra, aínda que non me acordou pedirlle na finde a fita métrica á miña nai (modista) nin aínda dei mercado unha. Así que, sentindo moito non coñecer a túa versión analóxica o sábado, se non hai novedá ghíate polo cálculo lunar.
;-)
Amólame dicir isto, pero é moi probable que o sábado non poida levar as empanadas prometidas.Mellor non contedes comigo. Síntovolo ben.
Micaghoindiola!
Se empezamos a faltar os catro que somos case é millor adialo.
Eu voto por adialo xa. Que opinades?
Síntome culpable, pero se o deixamos para outro día mellor.E os demais que pensades?
Mañá vou á Fac. Á iso da 1 e cuarto remato. Queredes que nos vexamos brevemente e falámolo?
¿Ai si? ¿Conozo a Lua Negra?
Pois son o primeiro en enterarme...
É o que teñen as anonimias cibernéticas. Sempre me pasa o mesmo -tamén na vida real-: a xente (re)coñéceme a min, eu non (re)coñezo a ninguén...
:P
Vaia vaia vaia! Así que estamos máis preto do que pensabamos, Fra Vernero. Como é a cousa, musgallo? Coñecémonos mutuamente ou el coñéceme a min e a min pode que me soe... Adiar adiaremos, pero eu non aghuanto máis sen termos esa confraternización de blogheir@s que nos permita poñérmonos cara... Que intrighada me tedes, ghasús!
Vaites...
así que estiveche poña mañá en filoloxía e non me avisas... Moi ben... xD
Estouche ben intrigado. Xa che arrincarei con métodos inquisitoriais as personalidades segredas das superblogueiras...
¿Quizaves eses reparos que dis son os que levan a que nunca deixes nada escrito no meu blog, trasno?
xD
Musgallo, Musgallo,¿como vas saber quen son se non son ninguén? Bueeeno, practicamente ninguén. Moitas veces teño que armar un escándalo na cola do peixe para que non me asoballen as señoras (non me ven).
Vouche dar pistas: tomei un café e fun á biblioteca a mirar o número 23 de Dorna (a entrevista de A.R. a L.P, concretamente).
Acabáronse as empadas e murchou a cuchipanda... isto non é serio... e mira que había bo tempo ho! ;P
Musghallo ben se ve que cagha por ela pero... muller, tampouco hai que ir en pelotas para que che dea tanta verghoña, hou,(iso se che dá verghoña ir en bolas...).
Vós dirés, que isto xa non ten traza e a tal hora o arrós con berberechos ía preparar o sábado terei que comelo eu só... buaaah, ñam, ñam, ñam...
Pois perdés *Una paloma blanca*, *la heroína*, e outros grandes ghits de gasolineira...
Aquí estou, ho.
A ver, a cuchipanda pa ser cuchipanda ten que ser cos/as máximos/as posibles.
Ademais hoxe (xoves) o tempo vén avesío e dáme a min e a P-man (Weather's man, diormí sempre marra) que vai estar malo pó sábado-pasado-mañán.
Así que adiade vós que a min dámevos a risa. A próxima finde non podo, tería que ser pa dentro de 15 días.
Por certo, Suroeste, e o domingo 19? Val dicir, ¿pasado pasadomañán?
Eue, vouche confiar os meus contratempos: despois dun ano agardando por uns obreiros que me reconstrúan os pendellos do curral, chegaron avisando dun día para outro esta semana. O normal. O caso é que agora é urxente poñer orde no caos e, como sabes unha noite no muíño, unha noite non é nada....un fin de semana enteiro esa si que é muiñada.
Musgallo: non creo unha palabra do que dis, pero é máis, se fose certo que andas así perdendo o tempo en xogar ó escondite, enfín!
Á Fac hei volver, cando queiras convídote a un café.
Bicos nas vosas sete vogais tónicas.
Postar um comentário