-E logo ti eres
profesor de caipirinha?
-Si, e de capoeira tamén...
Assinar:
Postar comentários (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
(hai medo)
Quen son
Iso, glosas
Este blog pronúnciase
con gheada e seseo
con gheada e seseo
vou mandar unha carta...
outras cachas
hai+cus
- Arredemo
- As crónicas prusianas
- As túas balas
- Blogaliza
- Brétemas
- Cabrafanada
- Depósito
- Galiza Indymedia
- Noites de Lúa Neghra
- O Leo i Arremecághona!
- A pícara de Allegue
- Cinema Friki
- De paso
- Derd'eiquí
- Fabas contadas
- Nubosidade variábel
- O fotoblog de kate
- Ovnis e isoglossas
- Paraxe do incordio
- Toxos e mimosas
hai+cus vellos
caca+cu+peido+pis
pegado ao seu cu
pozo negro
-
▼
2006
(117)
-
▼
maio
(14)
- Cambio de secuencia
- E lo' que, eh?
- Fracaso normalizador
- Parábola lingüística IV
- Ex-fumador
- Día das Letras 06
- Parábola lingüística III
- Suspiros de Kaña
- Endodighlosia
- Parábolas lingüísticas II
- D'ho(u)x nun ano
- Parábolas Lingüísticas I
- Dobre unissonans. Cántiga de Amigo
- Dobre unissonans. Cántiga de Amiga
-
▼
maio
(14)
9 comentários:
Je, je...miña avoa que está xorda preguntou "Cantos anos ten o rapás?" "14" "Que dis que ten?, ghranos?"
Eu de pequeno pasaba polo instituto Polémico de Ferrol...
os politécnicos nunca me gustaron...
Uuui, como empecemos coas túas, meu eue... As "etápocas" son un espazo temporal indefinido, nin etapa nin época. E "entrar polo allo" é tamén algo así como estar no allo, pero despois de pasar polo aro... Nesinho, ti tamén as tes bárbaras: no pescozo poñías fugandas, e nunca che gustaron nadiña as alcafochas. E menos có instituto polémico che gustaba aínda o museo de arte compontoránea. Bicos aos dous!
Eu tinha unha noiva que lle gustaban os cubatas de Control (no canto de Cointreau).
- E a filla, seique casou cun de pendente.
- Un dependente? Aaaaiii, ten bon choio.
- Que non, muller! Cun que leva un pendente na orella!
- Arrreneghado seña o demo!!!
(verídico)
Hahaha! Sodes do que non hai. Moi bos, polémicos, controlados e in-de-pendentes.
Pois hei entrar polo allo, iniciar unha nova etápoca e seguir subindo tódalas semanas estas obras de arte da casualidade e o trabucamento (son a verdadeira voz do subconsciente, ás veces).
Moi bo.
Eu son mais de caipiroska, sobre todo cando toca capoeirar temporais. (`_^) Seica andamos en parecidas an-danzas.
Postar um comentário