Comer con fame
Mexar con gana
Rañar con vicio
Assinar:
Postar comentários (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
(hai medo)
Quen son
Iso, glosas
Este blog pronúnciase
con gheada e seseo
con gheada e seseo
vou mandar unha carta...
outras cachas
hai+cus
- Arredemo
- As crónicas prusianas
- As túas balas
- Blogaliza
- Brétemas
- Cabrafanada
- Depósito
- Galiza Indymedia
- Noites de Lúa Neghra
- O Leo i Arremecághona!
- A pícara de Allegue
- Cinema Friki
- De paso
- Derd'eiquí
- Fabas contadas
- Nubosidade variábel
- O fotoblog de kate
- Ovnis e isoglossas
- Paraxe do incordio
- Toxos e mimosas
15 comentários:
Aplaudo o post...
Unha aperta.
;)
sen dúbida! ás veces, comer dá moito gusto...
Comer e ranhar, tudo é começar.
Mijar não, chega um momento que acaba...
Isto lembrame o dito aquel: mexa claro, caga duro e peidea forte e dalle unha figa a morte.
Saudos.
É ben certo que son praceres ...
Bicos.
Ai, sí... sobre todo o de comer e rañar.
Bicos para todos/as. Dá ghusto toparvos a gholpe de luns posvacacional aquí!
É ben certo que todo é comezar, Iván. En realidade é iso dito doutra maneira.
Dubidaba entre caghar ou mexar, que cagar, como din n'A nosa cinza, de X. Alcalá (novelón xeracional) ás veces dá máis ghusto ca a masturbación (eran pre-adolescentes).
Graciñas polo dito, Acedre. É boísimo. Heino citar arreo! Carpe Diem!
Xornalistiña, ese uso do verbo comer... En fin, cousas miñas.
Unha aperta e a rachar coa pana en 2006!
No 'Grelo mecánico' do inefable Xoán Fernández García (tamén víctima da gaiola sízica- enténdase, facultade de Xornalismo) deixábase ben claro a supremacía do fecal. Na lapela, as súas aficións principais eran "mirar un punto fixo e defecar".
A comida e os libros están tamén ben, pero o nivel de artificiosidade vai en aumento, lonxe das pulsións primitivas...
Sempre o Carnavalesco Bakhtiniano! Os orificios do corpo dándose variado ghusto...
Fra, é sempre un pracer ler os seus textos, aquí ou en trasalba.blogspot.com
Graciñas polas achegas
Estimado Eue, estás seguro que o cachondo da foto que nos puxeches está cagando? Que lle están rañando o lombo? Que lle gustan as croquetas da súa nai?
ai, eue, que eu non o dicía nese sentido. é vostede un pouco malpensado!
por certo,coñezo unha persoa que concorda con Alcalá e que o outro día me dixo que despois de cagar sentíase "superbien". Por certo, recordo como me gustou "A nosa cinza". E tamén recordo como me decepcionou Alcalá o día que o coñecín en persoa...
O da foto, Suroeste, son eu e...
ERA BOMA!
Concordo no de Alcalá, Xornalistiña. Nunca me decepcionou tanto un escritor que me gustaba, mesmo coas súas outras "obras".
o bo sería juntar os tres praceres a um tempo...que re-joçe!!!!
Diosss! Non creo que se poida resistir tanto pracer...
Tes razón, Musgallo: parece que está "manola vai, manola vén". Con tanto músculo(parece Popeye)vaina acabar esfolando.
Postar um comentário