Ola. Colócovos aquí o primeiro texto en prosa de haicu, para vos dicir que hai un ano que subín o primeiro post. Dende aquela até hoxe son, en parte grazas a este blog, un ghicho máis feliz. O feito de ter algo en que estribillar todos os días, darlle voltas ás imaxes que me convoca o licor K ou os paseos e despois subilas fíxome, aínda que pareza unha parvada, cambiar a mirada. E gústame máis o que vexo agora.
Aproveito amais para vos dicir que estou a escolmar estes haicus nun libro, hai cu Pintadas no báter, que non sei se algún día verá a luz como tal, pero que de seguro non había existir sen este espazo e vós que lle dades sentido.
De hoxe nun ano.
