abrín ao modo dadaísta o libro tibetano dos mortos: fronte a vaxina xigante que quererá tragarte para traerte de novo ao mundo, hai que pensar (ao parecer): non! muy fuerrte!
É unha imaxe que me leva acoghonando toda a vida. É dun soño que tiven con dez anos ou así. Se quedou en pé fronte ao esquecemento, por algo será: a túa hipótese gústame, Flor de Lis. Moi protohipertextual e a túa, Txari, é inquietante, como quería eu que fose a foto. A da píntega: hahaha! Moi boa. E concordo, coma sempre, contigho, Marinha.
a min dende os 6 repíteseme unha: intento subir cara algún lado, no universo-de-estrellitas, e algo tira de min cara abaixo. será que recordamos as parénteses, os in-between? ou é isto a disrupción?
Que carallo é isto? Ao primeiro pensei que eran varios prepucios xuntos pero agora non sei de que falades! Bueno, parecen a tripa gorda do porco cando vai no cabás para a lavar no río. Que cousa máis noxenta, miña naíña!
Son os dedos dun tipo petando nunha porta de vidro, vistos dende dentro, abuelo/a! Anda que se chega a ser un debuxo Gestalt, sabe deus o que vería... ;-)
10 comentários:
Coma se fose un/unha vendedor/a de seguros?
e cambiarlhe o posto ao anónimo...darlhe oportunidade ás vozes acaladas...terrorífico!!!
abrín ao modo dadaísta o libro tibetano dos mortos: fronte a vaxina xigante que quererá tragarte para traerte de novo ao mundo, hai que pensar (ao parecer): non!
muy fuerrte!
Nunca debemos de perdelo sorriso...
Unha aperta e un sorriso.
:)
É unha imaxe que me leva acoghonando toda a vida. É dun soño que tiven con dez anos ou así.
Se quedou en pé fronte ao esquecemento, por algo será: a túa hipótese gústame, Flor de Lis. Moi protohipertextual e a túa, Txari, é inquietante, como quería eu que fose a foto.
A da píntega: hahaha! Moi boa.
E concordo, coma sempre, contigho, Marinha.
Onte pola noite estiven pensando... e igual si que van os da Santa Lucía para arreglar os papeis do enterro, non?
a min dende os 6 repíteseme unha: intento subir cara algún lado, no universo-de-estrellitas, e algo tira de min cara abaixo. será que recordamos as parénteses, os in-between? ou é isto a disrupción?
Que carallo é isto? Ao primeiro pensei que eran varios prepucios xuntos pero agora non sei de que falades! Bueno, parecen a tripa gorda do porco cando vai no cabás para a lavar no río. Que cousa máis noxenta, miña naíña!
Son os dedos dun tipo petando nunha porta de vidro, vistos dende dentro, abuelo/a! Anda que se chega a ser un debuxo Gestalt, sabe deus o que vería... ;-)
Dedos? e por que están tan encarnados? teñen sabañóns?
Postar um comentário