Hai o perigo
de vivirmos nun mundo
robalizado
Assinar:
Postar comentários (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
(hai medo)
Quen son
Iso, glosas
Este blog pronúnciase
con gheada e seseo
con gheada e seseo
vou mandar unha carta...
outras cachas
hai+cus
- Arredemo
- As crónicas prusianas
- As túas balas
- Blogaliza
- Brétemas
- Cabrafanada
- Depósito
- Galiza Indymedia
- Noites de Lúa Neghra
- O Leo i Arremecághona!
- A pícara de Allegue
- Cinema Friki
- De paso
- Derd'eiquí
- Fabas contadas
- Nubosidade variábel
- O fotoblog de kate
- Ovnis e isoglossas
- Paraxe do incordio
- Toxos e mimosas
hai+cus vellos
caca+cu+peido+pis
pegado ao seu cu
pozo negro
-
▼
2006
(117)
-
▼
março
(14)
- Lugar de traballo
- O meu xoguete favorito
- Dito popular
- Díxoo ela
- Antirobalización!
- Pub Cachán, xoves 23, 22:30
- No asento de atrás
- O bico
- As "cuestións persoais"...
- Profilla un/ha filólogo/a
- O pic-nic de San Lourenzo
- mpG (música pirateable en galego)
- Cola-cao-con-zucre-con-pan-con-leite
- De que fuches?
-
▼
março
(14)
5 comentários:
Robala o pai
robala a filla
e eu como son da familia
tamén quero robalar
E logho ti non?
A min a robaliza gústame ó formo ou a sal :D
dighocho eu que
son neta e afillada
e sobriña de pescadores
polo santo da miña nai
-que me chamo coma ela-
nos traían sempre unha robaliza
ai, canto hai
que non
como nelas
A robalización vai acabar coa robaliza.
Miña nai prepáraa nas festas ou días sinalados tamén ao forno e estache ben boa.
Postar um comentário